เก็บรักที่พึ่งเ..ยไป
เก็บใจที่พึ่งแย่มา
บอกลาแล้วแฟนเก่า

เส้นทางชีวิต ไม่มีทางตัน
ตราบใดที่ชีวิตเรานั้น
ยังมี “ลมหายใจ”

แก้วที่คว่ำอยู่กลางสายฝน
ต่อให้ฝนกระหน่ำทั้งคืน ก็ไม่อาจเต็มไปด้วยน้ำ
คนที่ไม่ยอมเปิดใจเรียนรู้
ต่อให้คลุกคลีอยู่กับนักปราชญ์ทั้งวันทั้งคืน
ก็ยังโง่เท่าเดิม

ว วชิรเมธี

“หัวใจ”
เป็นกล่องความทรงจำที่คงทน
เพราะต่อให้ผ่านกี่ลมฝน
ภาพของคนบางคน
ยังคง “ชัดเจน”

ความโง่ที่ไม่เบียดเบียนใคร
ดีกว่า “ความฉลาด” ที่เอาเปรียบคน